بقعه سید ابراهیم و سنگ بسم الله در تبریز

بقعه سید ابراهیم در محله شتربان (دوه چی-خیابان شمس تبریزی) تبریز واقع شده است؛ برای این نظر که سید ابراهیم از فرزندان امام موسی بن جعفر (ع) باشد، دلیل قانع کننده ای در دست نیست. طبق نوشته های مورخین از جمله صاحب تاریخ دنبلیان این مکان، محل دفن شیخ ابراهیم است که از طرف شیخ حسن آق قویونلو به حکمرانی آذربایجان منصوب شده بود و درسال در محله دوه چی ۸۷۰ هجری قمری درگذشته است.

داخل این بقعه مانند بیرون آن، ساده و محقر است؛ صندوق چوبی مشبکی بر روی قبر نهاده شده و چهار تابلوی نقاشی قهوه خانه ای که هر چهار تابلو رقم سید حسین عرب را دارد، دیده می شود. تاریخ ترسیم یکی از تابلوها که شبیه حضرت علی (ع) و امام حسین (ع) و قبر دو تن از محبان است، سال ۱۳۳۳ هجری قمری است و تاریخ بقیه تابلوها ۱۳۳۵ حجری قمری است. این بنا هم اکنون گنبدی دارد که مشهور به سید ابراهیم است.

مهم ترین قسمت این بقعه سنگی است که بر دیوار غربی بقعه نصب شده است و به سنگ بسم الله مشهور است.

ابعاد این سنگ ۱/۲۵ × ۳/۷۰ متر می باشد و تاریخ حجاری آن ۱۲۷۰ هجری قمری است. این اثر به دست میرزای سنگلاخ در قاهره حجاری و نوشته شده است که او آن را برای قبر پیامبر اکرم (ص) به دربار عثمانی برده بود ولی در اثر بی توجهی سلطان عثمانی، آن را به تبریز آورد و بالاخره خود میرزا و سنگ بسم الله در بقعه سید ابراهیم ماندگار شد