معرفی بقعه حاجی بختیار در ایلام
بقعه متبرکه حاجی بختیار یکی از آرامگاههای تاریخی استان ایلام است که مورد توجه مردم ایلام و سایر افراد میباشد.
بقعه متبرکه حاج بختیار (ع) واقع در روستایی به همین نام قرار دارد. مردم این روستا حاجی را به معنی برآورده کردن حاجت و بختیار را به معنی اختیار زیاد میدانند و همچنین در گویش محلی به حاج بختیار «پیرژان» لقب دادهاند.
شجرهنامه مکتوبی از این امامزاده در دست نیست ولی بر اساس برخی منابع از علمای علم انساب این بقعه متعلق به امامزاده حاج بختیار از نوادگان امامزاده علی صالح (ع) مدفون در بخش صالحآباد مهران است. علامه سید جعفر الاعرجی در کتاب مناهل الضرب فی انساب العرب و العجم، شجره ایشان را این گونه بیان کرده است، «حاج بختیار بن سعد الدین بن علی بن مرتضی بن سعد بن ابراهیم بن محمد بن ابراهیم بن محمد بن حسین العسکری بن ابراهیم بن علی الصالح بن عبیدالله الاعرج بن حسین الاصغر بن الامام زین العابدین (ع)».
طبق گفته اهالی این منطقه سال ساخت بنای این بقعه متبرکه احتمالاً به دوران قبل از صفویه میرسد، بنای قبلی آن با زیربنای ۸۱۰ متر مربع از سنگ و گچ و آجر بوده است که در سال ۱۳۶۹ بنای سابق آن تخریب و بنای جدیدی برای آن ساخته شد و در سال ۱۳۸۳ بنای آن مجدداً تخریب و بنای فعلی احداث شد که در سالهای اخیر کاشیکاری و آینهکاری آن اجرا شد.
مساحت بنای جدید ۳۸۰ متر مربع است و مساحت اراضی اطراف این بنا نیز بر اساس گزارش اداره کل اوقاف ایلام تقریباً ۷۰۰۰ متر مربع اعلام شده است. این بنا از مصالح امروزی و به سبک معماری اسلامی ساخته شده و دارای یک گنبد کاشیکاری شده با نقوش مختلف با رنگ زمینه فیروزهای است و اطراف بقعه نیز با آیات قرآن و ادعیه کاشی کاری شده مزین است.
این بنا دارای دو درب ورودی یکی در ضلع شرقی و درب اصلی در ضلع شمالی داخل ایوانی قرار دارد، مرقد حاج بختیار (ع) وسط این بنا زیر گنبد و داخل ضریحی از جنس نقره و مس قرار دارد، اطراف ضریح را ۸ ستون آجری به صورت هلالی احاطه کرده که نمای زیبایی به داخل صحن داده است.